Protest w obronie Muzeum Żołnierzy Wyklętych!

„Nie pozwólmy odebrać sobie prawdy o naszych bohaterach, dumy z walki jaką stoczyliśmy, szacunku dla jej ofiar i radości zwycięstwa nad komuną. Będziemy bronić Muzeum na Rakowieckiej 37 - jak broni się prawdy, dobra, patriotyzmu, którego ta Placówka jest symbolem - przed możliwością jego przejęcia, jak wcześniej zostały nam odebrane polskie media publiczne, szereg instytucji państwowych oraz kilka innych placówek pamięci narodowej”.

LIST PROTESTACYJNY DZIALACZY ANTYKOMUNISTYCZNYCH W  OBRONIE MUZEUM ŻOLNIERZY WYKLĘTYCH I  WIĘŹNIOW POLITYCZNYCH PRL

Formacja Niepodległościowa, zrzeszająca 24 byłe organizacje antykomunistyczne – w tym Światowy Związek Żołnierzy AK, RUCH, KPN, SOLIDARNOŚĆ, Solidarność Walczącą i KOMITET KATYŃSKI – stanowczo protestuje przeciw próbom przejęcia od organu prowadzącego, IPN, Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, a następnie zmianie jego formuły i przekazu – jak próbuje się to zrobić w przypadku kilku innych Muzeów w Polsce.

Właśnie dotarła do nas informacja, że Prokuratura wszczęła postepowanie ws. rzekomego przekroczenia uprawnień urzędniczych przez byłego dyrektora, dziś wicedyrektora prof. Jacka Pawłowicza przy tworzeniu Muzeum przy ulicy Rakowieckiej 37. Jest to jeden z licznych przejawów nękania polityków dzisiejszej opozycji, m.in. byłego ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobrę i jego wiceministrów, Marcina Warchoła i Patryka Jakiego, którzy w 2016 roku zrealizowali ideę powołania do życia placówki, opowiadającej o tym, jak wielkim złem był system komunistyczny i niemiecki narodowy socjalizm, bo przecież w Areszcie Śledczym na Rakowieckiej mordowano także powstańców warszawskich. Jest to w istocie kolejny atak na szeroko pojętą Prawicę patriotyczną, instytucje, historyczny przekaz oraz bohaterów.

Bo siedziba Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więżniów Politycznych PRL nie została wybrana przypadkowo. To teren byłego Aresztu Śledczego Warszawa – Mokotów, który przez kilka dekad – okres stalinowski, gomułkowski i gierkowski – pełnił rolę głównego więzienia politycznego . Tam właśnie przetrzymywani byli, torturowani i mordowani najlepsi synowie Narodu. Gen. August Fieldorf „Nil”, ppłk Lukasz Ciepliński „Pług”, mjr Zygmunt Szendzielarz „Lupaszka”, rtm Witold Pilecki „Witold”, przedstawiciele kościoła katolickiego, m.in. abp Antoni Baraniak, a potem członkowie podziemia niepodległościowego, organizacji RUCH, KPN, Solidarności i Solidarności Walczącej. 29 listopada 2016 roku minister Sprawiedliwości Zbigniew Ziobro podpisał zarządzenie o powołaniu w miejsce byłej katowni Muzeum, w rok póżniej nastąpiło rozstrzygnięcie konkursu na projekt architektoniczny nowego kompleksu, a jeszcze tego samego roku – otwarcie bramy dla zwiedzających, szkół, instytucji i osób indywidualnych. Hasłem, patronującym całemu przedsięwzięciu było –„wczoraj więzienie, dziś muzeum”, i dla tysięcy więźniów politycznych, których tam przetrzymywano, była to chwila wielkiego wzruszenia.

Dla wielu tysięcy polskich patriotów, działaczy opozycji niepodległościowej z lat 40. do 80. Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, to „miejsce święte”. A dzień podpisania zarządzenia, przemieniającego katownię w muzeum - jednym z ważniejszych momentów w ich życiu. Bo logo „wczoraj więzienie – dziś muzeum”, to znak zwycięstwa nad dwoma najbardziej morderczymi systemami, jakie znała ludzkość, sowieckim komunizmem i niemieckim nazizmem. Wiktorii nad Imperium Zła, potwierdzenie prawdy, że jeśli jest się uczciwym człowiekiem, ciężki pracuje i wiele poświęci, wszystko jest możliwe. I dla kilku powojennych generacji, dla wszystkich w naszej Formacji Niepodległościowej zamiana katowni w muzeum, to znak, że ich życie, ich wysiłki nie poszły na marne, że osiągnęli sukces, że nie tylko „postąpili jak trzeba”, ale i „się udało”.

Po dekadach milczenia i zakłamywania prawdy o wydarzeniach, o martyrologii tysięcy patriotów nadszedł czas przywracania pamięci, opowiedzenia prawdy. Kto był katem, a kto ofiara, kto bohaterem, a kto zdrajcą, i nazwanie tego po imieniu. I Muzeum jest tego procesu symbolem. W wezwaniu na przesłuchanie byłego dyrektora, dziś wicedyrektora prof. Jacka Pawłowicza jasno widać koincydencję ze skandalicznymi zdarzeniami, jakie miały i mają miejsce w Europejskim Centrum Solidarności, w Muzeum II Wojny Światowej oraz z decyzjami prof. Krzysztofa Ruchniewicza w berlińskim Oddziale Instytutu Pileckiego. Chodzi o nękanie, skompromitowanie, a na koniec przejęcie od dysponenta Muzeum, IPN, placówki niezwykle ważnej dla kształtowania pamięci historycznej narodu oraz utrwalania jego tożsamości. I zamianie polskiej narracji nt. naszej przeszłości na „europejską” czyli w istocie niemiecką.

Nie pozwólmy odebrać sobie prawdy o naszych bohaterach, dumy z walki jaką stoczyliśmy, szacunku dla jej ofiar i radości zwycięstwa nad komuną. Będziemy bronić Muzeum na Rakowieckiej 37 - jak broni się prawdy, dobra, patriotyzmu, którego ta Placówka jest symbolem - przed możliwością jego przejęcia, jak wcześniej zostały nam odebrane polskie media publiczne, szereg instytucji państwowych oraz kilka innych placówek pamięci narodowej.

Kierownictwo Formacji Niepodległościowej

Andrzej Melak KOMITET KATYŃSKI

Elżbieta Królikowska-Avis RUCH

Mirosław Widlicki Światowy Związek Żołnierzy AK Warszawa – Wschód

Andrzej Chyłek INSTYTUT HISTORYCZNY im. Ostoi – Owsianego

Łukasz Ossowski SOLIDARNOŚĆ WALCZĄCA

Grażyna Rudnik Światowy Związek Żołnierzy AK „Opocznik”

Andrzej Snarski INTERNOWANI MAZOWSZA